Francja przedstawiła zaktualizowany krajowy plan na rzecz energii i klimatu (NECP), w ramach którego zwiększa energię słoneczną fotowoltaika docelowa moc zainstalowana do 60 GW w 2030 r.  W porównaniu z poprzednim KPEiK złożonym w 2019 r., nowy projekt dodaje co najmniej 14 GW zainstalowanej mocy fotowoltaicznej. Do 2035 roku Francja zamierza zwiększyć łączną moc zainstalowaną fotowoltaiki do 75–100 GW. Chociaż wzrost ten może nie być wysoki w porównaniu z krajami sąsiadującymi, takimi jak Hiszpania i Włochy. Te dwa kraje dążą do posiadania zainstalowanej mocy fotowoltaicznej odpowiednio 76 GW i 80 GW do 2030 r., zwłaszcza Hiszpania, która planuje prawie podwoić swój poprzedni cel w zakresie fotowoltaiki. Wydaje się, że energia jądrowa pozostaje ważną częścią celów Francji w zakresie dekarbonizacji energii elektrycznej, ponieważ z projektu krajowego planu w dziedzinie energii elektrycznej wynika, że słowo „energia jądrowa” pojawia się 104 razy, a słowo „słoneczna” 19 razy, z czego wiele jest związanych z ciepłem słonecznym. W ubiegłym roku energia jądrowa stanowiła 62,2% energii elektrycznej wytwarzanej we Francji, energia wiatrowa – 8,7%, a energia słoneczna – zaledwie 4,2%. Na koniec 2022 r. moc zainstalowana instalacji fotowoltaicznych we Francji wyniosła 15,7 GW, z czego w zeszłym roku dodano 2,6 GW, co stanowi ponad połowę całkowitej nowo zainstalowanej mocy energii odnawialnej w 2022 r. (ponad 5 GW). Inne zaktualizowane cele obejmują plan Francji dotyczący dodawania 5,5–7 GW nowych mocy fotowoltaicznych rocznie. Oczekuje się, że większość nowych mocy produkcyjnych będzie pochodzić z elektrowni na dużą skalę instalacja fotowoltaiczna naziemna, co stanowi 65%, powierzchnie komercyjne i przemysłowe na dachach będą stanowić 25%, a pozostałe 10% będzie energia słoneczna do użytku domowego.

21 listopada Parlament Europejski głosował w nowej rundzie za przyjęciem ustawy Net Zero Industry Act (zwanej dalej NZIA), która zobowiązała się do przeniesienia do UE produkcji lądowej technologii energii odnawialnej, takich jak fotowoltaika, magazynowanie baterii i energia wiatrowa. UE.  Ustawa została przyjęta 376 głosami za, przy 139 głosach przeciw i 116 wstrzymujących się. Jest to raczej poprawka, w tym przypadku posłowie do Parlamentu Europejskiego rozszerzają zakres projektu legislacyjnego w celu opublikowania wykazu technologii ustawy o zerowym zużyciu energii netto, obejmującego cały łańcuch dostaw, w tym komponenty, materiały i komponenty wykorzystywane do produkcji technologii o zerowej emisji netto. mechaniczny. Tekst przyjęty przez Parlament Europejski obejmuje 17 technologii, w tym: energię odnawialną (energia wiatrowa i energia słoneczna), energia jądrowa (rozszczepienie, synteza jądrowa, cykl paliwowy), magazynowanie energii, energia wodorowa, ładowanie pojazdów elektrycznych, pompy ciepła, efektywność energetyczna, energia cieplna Dystrybucja i sieci elektroenergetyczne, synteza termojądrowa, elektryfikacja i wydajne procesy przemysłowe dla energochłonnych i wysokoemisyjnych procesów przemysłowych gałęzi przemysłu, produkcji i recyklingu biomateriałów itp. Ta decyzja Parlamentu spotkała się nie tylko z aprobatą przedstawicieli europejskiej branży fotowoltaicznej, ale także wzbudziła wśród nich pewne obawy. Projekt ustawy zostanie teraz wyjaśniony w drodze negocjacji z Radą Europejską. UE twierdzi, że celem NZIA jest umożliwienie Europie zaspokojenia 40% jej potrzeb w zakresie rozwoju czystej energii za pomocą produktów wytwarzanych we własnym zakresie. Parlament głosował wczoraj nad ostatecznymi poprawkami do projektu ustawy rozszerzającymi jego zakres na „cały łańcuch dostaw, w tym komponenty, materiały i maszyny do produkcji technologii zero netto”. „Biorąc pod uwagę złożony i transnarodowy charakter technologii zerowych netto, nieskoordynowane środki na szczeblu krajowym mające na celu zapewnienie dostępu do tych technologii z dużym prawdopodobieństwem zakłócają konkurencję i fragmentują jednolity rynek” – stwierdził Parlament we wniosku. W związku z tym, aby chronić jednolity rynek, konieczne jest ustanowienie wspólnych unijnych ram prawnych, aby wspólnie stawić czoła temu głównemu wyzwaniu poprzez poprawę odporności UE i bezpieczeństwa dostaw w dziedzinie technologii o zerowym zużyciu netto.” Kryteria wstępnej kwalifikacji: zwiększona zawartość lokalna UE NZIA rekomenduje stosowanie kryteriów pozacenowych i kryteriów wstępnej kwalifikacji w przetargach publicznych na energię odnawialną. Na tym etapie kryteria kwalifikacji wstępnej obejmują przepisy wprowadzające wymogi dotyczące lokalnej treści dla projektów i technologii objętych zamówieniami publicznymi. Do wyjaśnienia pozostaje dokładnie, w jaki sposób zostanie to wdrożone. Jednak Dries Acke, dyrektor ds. polityki w stowarzyszeniu branżowym SolarPower Europe, powiedział, że lokalne zasady dotyczące treści oznaczają, że niektóre technologie produkowane poza Europą nie mogą nawet brać udziału w przetargach publicznych. Jest to sygnał ryzyka dla branży fotowoltaicznej i podmiotów zaangażowanych w realizację celów UE w zakresie bezpieczeństwa energetycznego i klimatu. Z kolei Europejska Rada ds. Produkcji Energii Słonecznej (ESMC), powołana w zeszłym roku w celu reprezentowania interesów produkcyjnych UE, pochwaliła to szczególne osiągnięcie. „Europejska Rada Producentów Energii Słonecznej gratuluje włączenia kryteriów wstępnej kwalifikacji do zamówień publicznych i przetargów, aby zapewnić, że nie więcej niż 50% komponentów technologii zero netto w przetargach pochodzi z krajów trzecich…” – stwierdzono w oświadczeniu po głos. To faktycznie oznacza, że po wdrożeniu NZIA wielkość importu produkty fotowoltaiczne z Chin spadnie.” Większość krajów UE niemal jednomyślnie wyraziła zamiar zmniejszenia swojej zależności od dostaw energii fotowoltaicznej z Chin. W zeszłym miesiącu PV Tech Premium przeprowadził wywiad z francuskim start-upem Carbon zajmującym się produkcją fotowoltaiki. Carbon buduje całkowicie lokalny łańcuch dostaw energii słonecznej dla swoich obiektów w południowej Francji. Kryteria pozacenowe zamówień fotowoltaicznych Kryteria pozacenowe w NZIA, w tym zrównoważony rozwój produktu i zdolność przeciwstawienia się globalnemu brakowi bezpieczeństwa dostaw, zostaną ocenione pod kątem zgodności z wymogami dotyczącymi zamówień rządowych. Acke stwierdził w oświadczeniu: „Stosowanie kryteriów pozacenowych to dobry pomysł w celu nagradzania bardziej zrównoważonych i zlokalizowanych technologii. Jednakże zawsze jasno wyrażaliśmy się co do podstaw przetargów publicznych i tego typu zamówień. Przejście powinno być stopniowe i dostosowane do konkretnego punktu początkowego łańcucha dostaw fotowoltaiki. Takie jest również zalecenie Europejskiego Sojuszu Przemysłu Energii Słonecznej. „Błądem byłoby stosowanie tych kryteriów od pierwszego dnia do wszystkich przetargów i wszystkich technologii. Sześć miesięcy po przyjęciu projektu ustawy w sprawie tego, jak i kiedy należy stosować te kryteria pozacenowe, Parlament proponuje, abyśmy zadowolony, że Komisja Europejska zapewnia wytyczne dotyczące konkretnych technologii.” Na początku tego miesiąca Europejski Sojusz na rzecz Fotowoltaiki Słonecznej (ESIA), uruchomiony przez Komisję Europejską, wydał zalecenia dotyczące pozacenowych kryteriów zamówień fotowoltaicznych. „Biorąc pod uwagę pilną potrzebę zapewnienia stabilnych warunków rynkowych dlapozostała UE producenci paneli słonecznychESIA proponuje od samego początku skupić się na treści UE. ESIA proponuje także dodanie innych kryteriów pozacenowych, takich jak kryteria środowiskowe, zrównoważone, oszczędzające energię, innowacyjność, standardy społeczne itp.”. 

Fotowoltaika zintegrowana z budynkiem (BIPV) to technologia integrująca produkty energii słonecznej (fotowoltaicznej) z budynkami. Kierując się chińską polityką podwójnego węgla, BIPV stanie się kluczem do zielonej transformacji branży budowlanej. Szacujemy, że do 2030 roku wielkość rynku BIPV osiągnie około 200-800 miliardów juanów. BIPV może ograniczyć emisję gazów cieplarnianych poprzez wytwarzanie prądu poprzez moduły fotowoltaiczne zintegrowane z budynkiem.  Uważamy, że rynek przewidział już cykl wzrostowy BIPV branży, ale nie odzwierciedla jeszcze w pełni potencjalnych korzyści wynikających z lepszej IRR projektów BIPV oraz ukrytych korzyści, które klienci stopniowo dostrzegają. Ponadto uważamy, że inwestorzy nie doceniają siły przetargowej wykonawców robót budowlanych w zakresie zasobów kanału. Dlatego w scenariuszu bazowym przewidujemy, że dzięki ciągłej redukcji kosztów, polityce zachęt i stopniowemu uznawaniu ukrytych korzyści wielkość rynku BIPV może osiągnąć około 400 miliardów juanów do 2030 r., a skumulowany wskaźnik penetracji wzrośnie w latach 2020–2020 0,1% do 5% w 2030 r. Chociaż obecny koszt Dachy BIPV jest nadal wysoki w porównaniu do zwykłych dachów, wierzymy, że dzięki zwiększonemu popytowi, korzyściom skali wynikającym z produkcji na dużą skalę oraz postępowi technologicznemu poprawiającemu efektywność konwersji systemów fotowoltaicznych, koszty BIPV spadną, a zyski finansowe wzrosną. Dlatego spodziewamy się, że BIPV będzie podążać ścieżką rozwoju podobną do PV. Zachęty polityczne będą napędzać popyt na wczesnych etapach, a później, dzięki redukcji kosztów, inwestycje BIPV staną się atrakcyjne nawet bez dotacji. IPV może zapewnić pewne ukryte korzyści, które nie zostały jeszcze w pełni rozpoznane. Korzyści te obejmują efekty termiczne, korzyści czasowe i bezpieczeństwo, które naszym zdaniem mogą być szczególnie atrakcyjne dla właścicieli budynków przemysłowych i komercyjnych. Wierzymy, że w miarę realizacji kolejnych projektów pilotażowych i stopniowego dostrzegania tych korzyści potencjał rynkowy BIPV będzie dalej rósł.​

Rząd Indonezji opublikował projekt kompleksowego planu inwestycyjnego i politycznego (CIPP) określający inicjatywy dotyczące dekarbonizacji Indonezji do 2050 r., które obejmują cele polegające na osiągnięciu zerowej emisji netto do połowy stulecia i zwiększeniu liczby zainstalowanych instalacji fotowoltaika moc do 264,6 GW. .  Projekt CIPP znajduje się obecnie na etapie komentarzy publicznych, a termin jego składania upływa 14 listopada. Jest to wkład Indonezji w realizację planu Partnerstwa na rzecz Sprawiedliwej Transformacji Energetycznej (JETP). W zeszłym roku rząd Indonezji zgodził się na plan JETP na szczycie G20 w Indonezji i otrzymał finansowanie w wysokości 20 miliardów dolarów na wsparcie swoich celów w zakresie dekarbonizacji. JETP zaproponował szereg planów dotyczących przyszłej struktury energetycznej Indonezji, obejmujących osiągnięcie 44% energii energia odnawialna generacji do 2030 r., a projekt CIPP jest pierwszą próbą rządu Indonezji osiągnięcia tych celów. Najbardziej rzucającym się w oczy aspektem projektu CIPP jest zaangażowanie Indonezji w energię słoneczną, która, jak się oczekuje, będzie odpowiadać za większą moc zainstalowaną i wytwarzaną energię w Indonezji niż jakiekolwiek inne źródło energii. Rząd zakłada, że moc zainstalowana energii słonecznej osiągnie 29,3 GW do 2030 r. i 264,6 GW do 2050 r., co będzie stanowić ponad połowę całkowitej mocy zainstalowanej mocy Indonezji (518,8 GW). Wynika to w dużej mierze z ogromnego potencjału energii słonecznej Indonezji. Rząd szacuje, że na podstawie ilości nasłonecznienia w Indonezji oczekuje się, że zainstalowana moc energii słonecznej w Indonezji osiągnie 3,3 TW. Jest to najwyższy wynik ze wszystkich odnawialnych źródeł energii, a na drugim miejscu znajduje się potencjał morskiej energetyki wiatrowej z mocą 94,2 GW. Raport optymistycznie ocenia także potencjał pływających fotowoltaiki w Indonezji. Na początku tego roku Masdar i PT Indonesia ogłosiły plany potrojenia mocy pływającej elektrowni fotowoltaicznej Cirata o mocy 145 MW. Rząd szacuje, że potencjał mocy produkcyjnych w pływające panele fotowoltaiczne w samym sektorze osiągnie 28,4 GW. Dlatego Indonezja jest bardzo zainteresowana rozwojem nowych pływające projekty fotowoltaiczne.

Największy na świecie fotowoltaika zintegrowana z budynkiem (BIPV) został ukończony w Chinach.  Firma Sungrow z siedzibą w Hefei w Chinach dostarcza falowniki na potrzeby projektu BIPV o mocy 120 MW w prowincji Jiangxi w Chinach. Zlokalizowany na dachu zakładu produkcji ceramiki system składa się z 11 oddzielnych dachów o powierzchni 665 000 metrów kwadratowych i zapewni obiektowi energię elektryczną w 100% odnawialną. Pierwsza faza projektu zostanie udostępniona online w czerwcu 2022 r. i jest „największym na świecie” Projekt BIPV jak dotąd, według chińskiego producenta. Chiny staną się jednym z wiodących krajów we wdrażaniu Systemy BIPV w regionie Azji i Pacyfiku, a oczekuje się, że do roku 2031 wartość rynku światowego osiągnie oszałamiającą wartość 100 miliardów dolarów. „Chociaż rynek ten jest wciąż w powijakach, ta elektrownia o mocy 120 MW jest kamieniem milowym w historii BIPV” – powiedział James Wu, wiceprezes Sungrow. Na początku tego roku chiński producent falowników otworzył w Indiach fabrykę falowników o mocy 10 GW, aby zaspokoić potrzeby szybko rozwijającego się krajowego rynku fotowoltaiki i rozszerzyć swoje zakłady produkcyjne w Azji, wprowadzając falowniki na rynek w 2021 r. Wysłano prawie 50 GW falowników. W maju ubiegłego roku firma Sungrow podpisała umowę dystrybucyjną o mocy 2 GW z australijskim dystrybutorem Solar Juice na dostawę falowników fotowoltaicznych i produktów do magazynowania energii w akumulatorach, jeszcze bardziej poszerzając wpływy chińskiego producenta falowników w Australii.

Niemiecki rząd rozważa możliwość wzniesienia barier handlowych na modułach fotowoltaicznych i częściach importowanych z Chin, co wzbudziło zaniepokojenie organizacji handlowej SolarPower Europe.  Koncepcja barier handlowych, uwzględniająca dotacje i pomoc państwa, pojawiła się po wydaniu przez Europejską Radę ds. Producentów Energii Słonecznej (ESMC) listu otwartego wzywającego UE do ochrony europejskich producentów przed „celowymi atakami na chińskie systemy fotowoltaiczne” – podał Reuters. „Producenci” podcinali ceny europejskie i zmuszali je do obniżki w postaci napływu tanich produktów. Przedstawicielna organizacja handlowa SolarPower Europe również wezwała do podjęcia środków chroniących cenę energia fotowoltaiczna, która według niego spadła w ostatnich miesiącach o 25%, stwarzając „konkretne ryzyko” dla europejskich producentów. Niemcy są pierwszym krajem europejskim, który formalnie zbadał środki protekcjonistyczne produkcja energii słonecznej. W odpowiedzi na swoje oświadczenie SolarPower Europe stwierdziło: „Bariery handlowe nie są rozwiązaniem. Historia pokazuje, że badanie i egzekwowanie barier w handlu energią słoneczną ostatecznie jest dla Europy strategią, w której obie strony tracą”. Zamiast tego wzywa do wprowadzenia środków nagradzających i zachęcających do produkcji energii słonecznej. Konkretnie: „Dostosowanie Ramowych Ram Pomocy Państwa UE (Tymczasowe Ramy Kryzysowe i Przejściowe) w celu umożliwienia państwom członkowskim wspierania kosztów operacyjnych zakładów, tj. opexZezwolenie na określone aukcje elastyczne w państwach członkowskich w ramach szybko uchwalanej unijnej ustawy o przemyśle zerowym nettoUtworzenie instrumentów finansowych na poziomie UE, takich jak Bank Produkcji Energii Słonecznej, specjalnie dla fotowoltaiki produkowanej w Europie”.„Potrzebujemy zróżnicowanych, zrównoważonych i odpornych łańcuchów dostaw energii słonecznej” – powiedział Aristotelis Chantavas, prezes SolarPower Europe. „Bariery handlowe nie są na to sposobem. Wzywamy przywódców UE do opracowania i wdrożenia porozumienia z amerykańską IRA. Ta sama jasna i ambitna strategia dla branży fotowoltaicznej. Wyważone i skuteczne środki są gotowe.” Gunter Erfurt, dyrektor zarządu SolarPower Europe, dodał: „Musimy zachęcać do instalowania instalacji fotowoltaicznych pochodzących z europejskiej produkcji energii słonecznej, zamiast karać całą branżę za pomocą ceł. W ten sposób wykorzystanie energii słonecznej będzie mogło być kontynuowane bez zakłóceń, a europejska produkcja energii słonecznej będzie mogła zapewnić stały wzrost”. Czas pokaże, czy produkcja europejska się ożywi. Amerykańska ustawa o ograniczaniu inflacji (IRA) zapewnia znaczące zachęty dla przedsiębiorstw do zakładania sklepów w Stanach, podczas gdy plany UE w ramach Zielonego Nowego Ładu nie osiągnęły jeszcze tego samego poziomu.