Sieciom elektroenergetycznym w 19 krajach europejskich zabraknie ponad 200 GW mocy fotowoltaicznej

Według nowego raportu think tanku energetycznego Ember, fotowoltaika Wdrożenie w kilku krajach europejskich zostało niedoszacowane o 205 GW.

W raporcie zatytułowanym „Misja przesyłowa: sieci przesyłowe w transformacji energetyki w Europie” zbadano plany rozwoju sieci w 35 krajach europejskich operatorów systemów przesyłowych, w tym w UE, Wielkiej Brytanii i na Bałkanach Zachodnich, z których wiele „nie odpowiada realiom transformacja energetyczna.” „.

Według scenariusza „po staremu” stowarzyszenia branżowego SolarPower Europe 19 z 23 krajów przeanalizowało niedoszacowane wdrożenie fotowoltaiki o 205 GW do 2030 r.

Oczekuje się, że rozbieżność między zainstalowaną mocą fotowoltaiczną a planami rozbudowy sieci będzie się z czasem utrzymywać, co w perspektywie krótkoterminowej zaostrzy przeciążenie sieci i projekty solarne ostatecznie utknie w oczekiwaniu na podłączenie do sieci.

Tylko cztery kraje – Chorwacja, Dania, Finlandia i Holandia – posiadają organizacje usług technicznych, które oczekują, że moc energii słonecznej (i wiatrowej) będzie wyższa niż ich obecne cele krajowe. Różnica w tych krajach waha się od 50% wyższej w Danii do 200% wyższej w Finlandii.

Zgodnie z planami sieci elektroenergetycznych tych czterech krajów oczekuje się, że łączna moc zainstalowana energii słonecznej i wiatrowej przekroczy 81 GW, przekraczając cele polityki krajowej.

Na poziomie krajowym Francja ma największą bezwzględną różnicę między swoją mocą zainstalowaną energii słonecznej (35 GW) a docelową krajową mocą zainstalowaną energii słonecznej (54 GW), która do 2030 r. wyniesie 19 GW. \

Ponadto porównanie technologii energii słonecznej i wiatrowej pokazuje, że energia słoneczna jest zwykle bardziej podatna na błędy systematyczne, przy czym w 11 krajach moc fotowoltaiczna jest niedoszacowana o 60 GW, podczas gdy energia wiatrowa jest niedoszacowana o 27 GW.

Jak pokazano na poniższym rysunku, różnica między celami krajowymi danego kraju a planem sieci europejskiego OSP jest często spowodowana różnicą w czasie między nimi, przy czym plan krajowy aktualizuje swoje cele wcześniej niż plan sieci europejskiego OSP.

Wraz z szybkim rozwojem czystej technologii coraz częściej napotyka ona wąskie gardło w postaci niewystarczającej przepustowości sieci, co prowadzi do opóźnień w przyłączaniu do sieci, przerw w dostawie energii i zwiększonych kosztów ponoszonych przez konsumentów.